Yummy food seems like a stair to heaven

Stair to heaven!/ Κόλαση εν πινάκει

Πάντα πίστευα πως το φαγητό είναι μια ιεροτελεστία. Ένας τρόπος να δείξεις συναισθήματα μέσα από αυτό. Ένας λόγος να χαρείς με όλες σου τις αισθήσεις αυτό που δοκιμάζεις!

Η εικόνα, η μυρωδιά, η γεύση... αν δε χορταίνουν όλα αυτά τότε δεν έφαγες!
Αρκεί ένα πιάτο για να γεμίσει η ψυχή σου. 

Σημασία δεν έχει το περιεχόμενο, αλλά η στιγμή, η παρέα που σε συνοδεύει, το πόσο λαχτάρισες την τροφή σου..και τότε γίνεται το θαύμα και μένει στο μυαλό σου ως αν ανάμνηση του τελειότερου φαγητού που δοκίμασες!

Να αγαπάτε τους γύρω σας και να τους αποζημιώνετε με ένα φιλί και ένα καλό φαγητάκι!

Αξίζει!

Η Λίμνη Βεγορίτιδα/ Vegoritida lake (Hellas)

Kάθε φορά που η ανάγκη για ταξίδι είναι δυνατή..ξαναγυρνάω στις φωτογραφίες μου....
όσο φεύγουμε υπάρχει ελπίδα να 
ξαναγυρίζουμε καλύτεροι....
δεν υπάρχει ωραιότερο ταξίδι από την φωτογραφία...
οι στιγμές μας που αξίζει να τις παγώνουμε μέσα στο πέρασμα του χρόνου!

Every time that I feel strongly the desire for trip, I look back my photos. 
As long as we leave our place in order to search and visit other ones, 
there is always the hope to return back with better point of view.
I hardly can find any better trip than photography..
Here are our moments that we freeze them as time goes by...

Don't you ever stop travelling because that's true life..

Dina Giannouplaki PhotoGrafi

Στη θεσσαλονικη κατω απο πλατανια. Στην αρχαια γη..υπάρχει ακόμα άραγε μονοπάτι που να μας συνδέει με το παρελθόν.? Σιγουρα οχι αν το αναζητήσουμε με τα μάτια...
Χρειάζεται μια βόλτα στο αρχαιολογικό μουσείο δίπλα και ένας καφές για να ενώσεις τα κομμάτια. Βγαίνοντας από εκει θα αντικρίσεις με άλλο βλέμμα το τοπίο και θα αντιληφθεις που βρίσκεσαι...εκείνο που μένει ανεξίτηλα ίδιο είναι ο απέραντος ουρανός...γοητευτικός ακόμα και σαν αντανάκλαση από το τζάμι..

To Thessaloniki, sitting under the trees. To the ancient land..is it there still a path connecting us with the past? Of course not if we do the mistake to search for it with our eyes..
It is needed a visit to the archaelogical museum next to the trees and a cold coffee to draw together all the pieces.
Getting out of the museum you will see everything with another perspective and you will recognize where you are. What stays indelible is always the big sky..charming even in a reflection on the glass..

The spring/ Η πηγή 2015

Only the one who got thirsty indeed , only the one who dreamed and desired so much to drink freshwater,

as it was the most precious treasure for him

only the one who denied abundance, wealth and honor,

tasted and savored hasty, cool and flying away water that streamed brashing from the unexpected spring, at the entrance of the small village like the best "Welcome" to the visitors!

Το σκιουρακι

Το σκιουράκι (μέρος 3)

Στη μεγάλη πεδιάδα όλα ήταν γαλήνια. Τα ζωάκια είχαν πέσει να κοιμηθούν από νωρίς. Το βραδινό αεράκι, το καλύτερο υπνωτικό. Δροσερό, δροσερό παίρνει μαζί του κάθε βαριά σκέψη κρύβοντας την στη μεγαλοσύνη της νύχτας...